Zwangerschap

1+1=3

Superblij en dankbaar, maar ook verrast dat het zo snel en vlot ging, zo voelen we ons. In februari 2018 zijn we met z’n drietjes, ik ben zwanger! 🙂 Hoe dat verloopt, kom je hier te weten, maar laat ons beginnen met het begin…

DE TEST

Op zaterdag 3 juni (de dag dat ik normaal gezien ongesteld moest worden) had ik een dagje gepland met m’n beste vriendin, ’s avonds zou ik gaan uiteten met familie. Ik had helemaal geen symptomen maar wou toch een test doen, om zeker te zijn dat ik een glaasje kon drinken. Ik was al enkele dagen vroeg wakker, wat niet van mijn gewoonte is. Ook nu was ik om 7u al klaarwakker (op een zaterdagmorgen is dat vroeg, ja). Ik probeerde Tim niet wakker te maken en ging naar beneden. Plasje gedaan, nu 3 minuten geduldig wachten. Was dat nu een streepje? Ik zag wel iets, maar het was wel héél licht. Een tweede test dan maar, deze keer van Clearblue, met een plusje of een minnetje, dat was hopelijk duidelijker. En ja hoor, na de wachttijd kwam er een plusje tevoorschijn op het plastic staafje dat ik vasthad.

Ik las de gebruiksaanwijzing toch nog zeker 3 keer opnieuw om zeker te zijn dat een plusje toch écht wel wil zeggen dat het positief is (ja, je wordt een beetje paranoïde, zo op een zaterdagochtend, met alleen jijzelf en een potje ochtendurine). En wat nu?! Ik was zwanger… zwanger! Er groeide een kindje in mij… 100 gedachten gingen tegelijkertijd door mijn hoofd. “Mag ik nu blij zijn”, “Hoe gaan we dat doen”, “Oei, ik heb nog alcohol gedronken vorige week” “Het is zo snel gelukt”, ”Ik word mama, MAMA!”

Aangezien ik nogal fan ben van verrassingen organiseren voor iedereen, wou ik het nieuws ook niet ‘zomaar’ vertellen aan Tim. Wat is het moeilijk om zo’n groot nieuws te zwijgen en om zo normaal mogelijk te doen! Ik ging eerst de hele dag op pad met Elisabeth. Ook tegen haar zweeg ik, al kochten we wel een rompertje in de Hema met het excuus dat het voor de babyborrel was waar ik naartoe moest. (“Is dat niet wat klein voor een kindje van 3 maanden?” “Neeuu, dat is stretch” Of hoe je vanaf dag 1 zelfs al moet beginnen liegen tegen je beste vriendin).

’s Avonds maakte Tim zich boven klaar om te gaan uiteten, terwijl ik in full speed een pakje maakte met een kaartje met een boodschap en de test erop gekleefd, samen met het rompertje. Net op tijd lag het cadeautje klaar op tafel in de woonkamer. Ik verstopte mijn gsm achter een kader met de camera aan, zodat alles gefilmd werd zonder dat het opviel. Zo heb ik de eerste reactie van Tim kunnen vastleggen. Hij was onmiddellijk enthousiast, verrast, uitbundig, superblij. De hele kamer vulde zich met geluk. Heerlijk! 🙂

IMG_5739

7 gedachten over “1+1=3

  1. Oh, Sofie, wat ben ik ontroerd van je verhaal! Zo mooi en herkenbaar! Ik wens jullie veel geluk met de zwangerschap en als je iets wilt weten, vraag maar! xxx

    Geliked door 1 persoon

  2. Oh zo leuk! Proficiat. Dat doet me eraan denken dat ik ook de camera had klaargezet. Ik gaf net hetzelfde cadeau, dat rompertje lag al maanden verstopt in mijn kast omdat ik wist dat we er na de trouw aan zouden beginnen. Toen ik enthousiast terug naar de beelden wou kijken bleek ik niet op ‘record’ te hebben gedrukt. De eerste ‘mama-fail’ was een feit 😉

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.