Het leukste aan zwanger zijn

We weten allemaal dat zwanger zijn niet elke dag rozengeur en maneschijn is. Tot nu toe heb ik – hout vasthouden- nog niet veel last gehad van kwaaltjes of klachten en geniet ik dus ten volle van mijn zwangerschap en vind ik alles heel leuk. Ik bereid mij erop voor dat de kwaaltjes en mindere dagen wel nog kunnen komen. Maar tot dan: een lijstje met de 7 dingen die ik het leukste vind aan zwanger zijn!

1. Met stip op 1: het leven in je buik. En de schopjes die daarbij horen. Ik vind het jammer voor hen dat mannen dit nooit kunnen voelen, maar het is echt zo’n bijzonder gevoel om beweging te voelen in je buik. Vroeger vroeg ik me dat wel eens af, of dat niet pijn deed en niet heel vreemd zou aanvoelen. Maar ik vind het superleuk! (Al kan mijn mening hierover natuurlijk nog veranderen als je het mij nog eens vraagt, binnen een week of 10, wanneer ons kleintje niet meer zó klein is) Op de meest onverwachte momenten voel je een duwtje, en dat doet je er dan weer aan denken dat je niet alleen bent en dat er gewoon een kindje groeit bij jou vanbinnen.
2. Babykleertjes kopen. En zelfs niet alleen kopen. Dingen online opzoeken, bekijken, nog eens opnieuw bekijken, fantaseren hoe dat je mini zou staan, …  Ik kan niet meer langs de babyafdeling bij bv. Hema lopen zonder iets aan te raken en te kirren hoe schattig die maatjes 50/56 wel niet zijn. Tot nu toe heb ik me nog goed kunnen bedwingen en blijft het meestal met online winkelmandjes vullen en dan uiteindelijk niets kopen, maar de voorpret is minstens even leuk, toch? 🙂
3. Behulpzaamheid. Mensen helpen je, ongevraagd. Dingen dragen, opheffen, vragen of het gaat, checken of je wel goed zit en niet even wil liggen,…  Ik ben de laatste die zou profiteren van het zwanger zijn (omdat ik me dan zo onnuttig en betutteld zou voelen), maar het is fijn om te weten dat mensen begrip hebben voor die buik en het feit dat je nu iets minder aankan dan ervoor.
4. Je relatie die verandert. Je bent niet enkel meer ‘man en vrouw’, maar ook ‘bijna papa en mama’. Je kiest samen de babykamer en babyspullen uit, je gaat naar de echo’s, je fantaseert over het leven met z’n drieën. Dat geeft een nieuwe dimensie aan je relatie. Ik zie Tim als het ware ‘anders’ graag, op een volwassenere manier. Je weet nu nog meer waarvoor je het doet, zeg maar. Net zoals elk koppel hebben ook wij weleens onze mindere momenten, maar we hebben wel een gemeenschappelijk doel: ons kleintje gelukkig en liefdevol grootbrengen.
5. Je relativeert meer. Ik kan heus nog wel klagen en zagen over onbelangrijke dingen (steek het op de hormonen), maar ik blijf er niet meer lang bij stilstaan. Want er groeit nu eenmaal iets in mij dat veel belangrijker is.
6. De bekendmaking. En de daaropvolgende reacties van vrienden, familie, je ouders,… Stuk voor stuk momenten waar ik nog lang met een warm gevoel aan zal terugdenken. Het feit dat de komst van het nieuwe leven zo leuk onthaald wordt door iedereen die je graag ziet, dat geeft je als aanstaande ouders echt een leuk en gerust gevoel. Ons kindje is gewenst, niet enkel door ons, maar door iedereen rond ons.
7. De echo’s en controles. Bij elke afspraak beginnen we allebei al een week van tevoren uit te kijken naar de dag dat we ons kleintje opnieuw mogen zien. Of het hartje mogen horen kloppen. Het fiere, warme, blije gevoel dat je krijgt wanneer alles goed gaat, dat is leuker dan pakweg 10 Kinder Surprises 🙂

Ongetwijfeld kan ik binnen een paar weken nog wel enkele dingen toevoegen aan dit lijstje. Zijn er dingen die ik dan echt niet leuk vind aan zwanger zijn? Nogmaals, ik heb tot nu toe nog nergens echt last van gehad, wat van mij echt een bofkont maakt. Als ik dan toch iets moet zeggen wat soms wat moeilijker ligt, dan is het mijn lichaam dat verandert. Die buik hoort erbij, ik vind hem mooi en draag hem met trots, ik hoor ook vaak dat ik ‘mooi zwanger’ ben (ofwel kan iedereen goed liegen 🙂), maar die extra kilo’s als ik op de weegschaal sta, dat is toch wel wennen. Maar dankzij een lieve man (dank u Tim) die blijft herhalen dat hij mij mooi vindt en dankzij de gedachte dat mijn lichaam mág en kán veranderen omdat er zo’n wondertje in groeit en leeft, is mijn veranderende lichaam maar een futiliteit die niet opweegt tegen alle voordelen van mijn zwangerschap.