Eerst en vooral: nog een gelukkig nieuwjaar allemaal! Ik wens jullie veel liefde, plezier en vooral een goede gezondheid in 2018! We zitten alweer 1,5 week in het nieuwe jaar, en ik ben ondertussen al 35 weken zwanger! Hieronder lees je de update van week 28 tot 34, veel plezier!
28 weken: Deze week hebben we een afspraak met de vroedvrouw, in de praktijk waar onze gynaecologe zit. We hebben zelf al een zelfstandige vroedvrouw die ook regelmatig voor de bevalling bij ons langs komt, maar deze afspraak werd automatisch gemaakt via de praktijk. Ze stelde wat vragen, luisterde naar het hartje van ons kleintje en gaf meer informatie over borstvoeding, de bevalling, … We kregen te horen dat we wel héél goed voorbereid zijn, maar wat wil je als je job Project manager en Dispatcher/planner is 🙂
29 weken: We gaan langs bij de huisarts om ons te laten inenten tegen kinkhoest. Via mij krijgt ons kindje dan de nodige bescherming hiertegen. De rest van de week verloopt eigenlijk rustig, zonder kwaaltjes. In het weekend gaan we twee dagen naar Amsterdam met mijn werk, alles was tot in de puntjes geregeld! We hebben er echt van genoten en ondanks die dikkere buik kan ik nog goed wandelen en ben ik niet te moe.
30 weken: Een rustige week. We zetten de kerstboom op: Tim de boom en de lichtjes, ik de rest. Dat is voor mij genieten! Ik vind die kerstperiode altijd zo gezellig als de lichtjes overal branden. Mariah Carey mag tijdens die dagen uiteraard niet ontbreken! 🙂 Tim vindt het vooral grappig dat ik er zo in op ga. Ik koop al wat kerstcadeaus, allemaal online. Geen drukte, geen mensenmassa, geen lange rijen in de winkels. Heerlijk!
Mijn broer Frederik komt ook langs om een soort fotoshoot te doen van ons en mijn dikke buik. We zijn echt tevreden met het resultaat! Mooie herinneringen voor later!
31 weken: Ik besef nu meer dan ooit dat het aftellen écht begonnen is. Tot voor deze week telde het aantal weken tot de grote dag nog twee cijfers, nu is dit er nog eentje. Tenzij ik overtijd ga uiteraard. Maar daar hopen we niet op. Deze week steekt slapeloosheid de kop op. Hoe hard ik ook probeer, ik raak ’s avonds heel moeilijk in slaap en ben ’s morgens heel vroeg klaarwakker. Op het einde van de week is mijn kaarsje dan ook uit. Daarbij heb ik af en toe last van nesteldrang, waardoor ik heel veel tegelijkertijd wil doen. Geen goeie combi met weinig slaap. Achja, zo ben ik al wat voorbereid op wat komen gaat! #teamnosleep
32 weken: 8 maanden zwanger! Op vrijdag gaan we langs bij de gynaecologe voor een echo. Dat was geleden van oktober, dus wat zijn we blij om Boelie opnieuw te kunnen bewonderen! Ons kleintje maakt het goed: 2,125 kg, perfect volgens het gemiddelde! De gynaecologe vraagt of ik al last heb van harde buiken, waarop ik antwoord dat ik denk van niet. Soms voelt mijn buik wel iets meer gespannen aan, maar dat is vooral na het eten dus dat leek me logisch. Ik ga op de tafel liggen voor de echo en zeg nog “Oh kijk, mijn buik ligt weer hoog”. “Maar dàt is dus een harde buik hé mevrouw”. Ah oké, dan heb ik dus wél al regelmatig een harde buik gehad 😀 Op zondag slapen we nog eens uit zonder wekker: tot half elf! Een eeuwigheid geleden, maar het deed wel eens goed. ’s Avonds vieren we kerstavond bij mijn ouders thuis, op kerstdag gaan we naar m’n schoonouders. Ik geniet heel erg van die gezellige kerstsfeer, maar merk toch dat ik iets sneller toe ben aan rust. Nu ik ook weet wat een harde buik is, merk ik dat ik er regelmatig eentje heb. En daartegen helpt blijkbaar alleen rust!
33 weken: De slapeloosheid lijkt voorlopig voorbij te zijn. Hopelijk blijft het zo! Ik val terug snel in slaap en slaap dan meestal in één keer door tot ’s morgens: zalig! We vieren nieuwjaar in een huisje in de Ardennen met familie. We zijn in totaal met 13 en dat zorgt voor heel wat leven in de brouwerij! Al bij al kan ik er goed mee om, enkel de wandelingen worden wat ingekort omdat ik niet zo ver kan stappen. Ik krijg dan last van steken in mijn buik. Gelukkig is mijn familie heel begripvol en keren we telkens allemaal samen terug naar het huisje. We spelen spelletjes (zoals op de foto: ik en mama in actie) en genieten van 3 dagen samen. Een geslaagd weekend!
34 weken: Tim en ik hebben samen een weekje verlof. We keren terug van de Ardennen, kijken rond voor een gordijn in de babykamer, ik werk de doopsuiker af en was en strijk wat kleertjes van Boelie. Tim herhaalt het al enkele weken, maar nu moet ik echt wel mijn koffer klaarmaken voor het ziekenhuis. Volgens mij hebben we nog tijd, maar hij is echt pas op zijn gemak als alles klaarligt. We hebben eigenlijk een rustige week samen, die toch gevuld is met dingen links en rechts. Op zaterdag gaan we nog eens samen naar de cinema. Heel fijn om zo samen nog eens wat rust te nemen!
Vanaf deze week moet ik normaal gezien nog 4 weken werken voor ik met bevallingsverlof ga. Ik ga nl. proberen om te blijven werken tot aan de week voor de uitgerekende datum die je verplicht bent om op te nemen. Nu is het aftellen in mijn hoofd echt begonnen, al voel ik me soms nog niet “klaar”. Maar ik denk dat je dat nooit helemaal kan zijn, toch?
Bedankt voor het lezen! X
eaudesofie.com 