Lief lijf van mij,
Vroeger gaf ik je niet zoveel aandacht. Ik was niet ontevreden over je, maar verder dan dat ging het niet. Nu is alles anders. Ik zie je nu liever dan ervoor. Na de zwangerschap en bevalling is mijn buik nu misschien een beetje minder strak, maar toch vind ik je mooier. Op zoveel verschillende manieren.
Het is eerst en vooral ongelofelijk wat jij allemaal kunt. Je hebt Emiel gemaakt en afgewerkt. Vanuit onzichtbare celletjes vormde je een perfect klein ventje met tien vingers en tien teentjes. Je hebt dat kleine mannetje bijna 9 maanden gedragen, zonder al te veel kwaaltjes of last. Niet 1 keer overgegeven of flauw gevallen, niet teveel last van de hormonen, tot op het laatste uur mobiel gebleven.
Er was op het einde 21kg meer “Sofie” bijgekomen. Twee weken na de bevalling was ik er al 19kg van kwijt, zonder iets ervoor te doen. Het is een wonder hoe vlot je van “niet zwanger” naar “zwanger” naar “niet meer zwanger” ging, zonder kleerscheuren (of striemen). Nu ben ik ondertussen magerder dan voor de zwangerschap. De borstvoeding zal daar wel voor iets tussen zitten, en ik heb ook wat minder spieren. Ik was op voorhand een beetje bang voor hoe mijn lijf eruit zou zien na de zwangerschap, maar ik durf in de zomer gerust terug in bikini rondlopen.


Je verraste mij (en Tim ook) enorm tijdens de bevalling. De pijn kan ik nog steeds niet omschrijven, maar je ving wee na wee op alsof je nooit iets anders gedaan had. We stonden in het ziekenhuis bekend als ‘die met de snelle bevalling’: je had maar een kwartiertje nodig om Emiel eruit te krijgen. Zonder epidurale, zonder complicaties of al te veel schade down under. Wat een topprestatie.
Je bent ook zo veerkrachtig, ondanks sommige tegenslagen die je al moest meemaken en verwerken. Je liet mij nooit toe om het hoofd te laten hangen. Positiviteit is één van jouw eigenschappen waar ik enorm trots op ben, en waarvan ik hoop dat Emiel ze ook meekrijgt.
En nu ben je elke dag de thuishaven voor Emiel, die rustig wordt op de borst of bij het ruiken van je geur. Je geeft hem alle voedingsstoffen die hij nodig heeft, waardoor hij al 3 maanden heel flink groeit, enkel en alleen op de melk die jij maakt en aanpast aan zijn behoeften. Je functioneert al 3 maanden op minder slaap en gebroken nachten, maar met meer liefde in jou dan ooit tevoren. Je zorgt voor een oersterk moederinstinct met enorm veel intuïtie, waarop ik blindelings vertrouw.
Ik zou misschien terug moeten beginnen met sporten, om je wat beter te onderhouden. Maar elke dag een kleintje van ondertussen bijna 7kg ronddragen en voeden valt volgens mij ook al onder de categorie ‘topsport’ :-).
Lief lijf, we zijn een echt team geworden. En elke dag opnieuw ben ik dankbaar om wat voor een toplijf ik heb!